پيدا كردن نقش آمريكا و اروپا در كمك به سقوط ر‍ژيم پهلوي و
شكل گيري حكومت اسلامي مشكل نيست و به اندازه كافي در اين مورد مقاله و تحليل
منتشر شده است.
حمايت هاي فرانسويان از خميني ، پشتيباني اطلاعاتي و سخنگويي
انگليسي ها توسط "بي بي سي" و فشار آمريكايي ها به بازكردن فضاي سياسي
کشور بدون در نظر گرفتن تبعات مخرب آن ، تنها بخش كوچكي از اين نقش است.
شيفتگي دولت هاي اروپايي و آمريكا به جمهوري اسلامي به حدي
بود كه برای جلب نظر خمینی حتی مانع ورود شاه فقيد ايران به كشورهاي خود شدند و او
را با رنج بيماري تنها رها كردند!
تسلط دائمي بر خاورميانه و منابع آن مستلزم ايجاد بي ثباتي
در آن بود. شاه با حضور قدرتمند توانسته بود تعادل لازم را در منطقه ايجاد كند كه
اين مورد پسند اروپا و آمريكا نبود و نيست!
كمك به پيروز انقلاب اسلامی و راه اندازي جنگ هشت ساله بين
ايران و عراق و كمك تسليحاتي همزمان به هر دو طرف براي نابودي یکدیگر ، يكي از سیاه
ترین برگ های تاريخ مدعيان صلح و حقوق بشر است!
در 34 سال گذشته ، حقوق بشر و دموكراسي ادعايي آمريكا و
اروپا تنها ابزاري بوده است براي باج خواهي بيشتر از جمهوري اسلامي!
نگاه روسيه و چين به جمهوري اسلامي نگاهي است صرفا اقتصادي.
اين دو كشور جمهوري اسلامي را همچون گاو شيرده اي مي بينند كه بقاي او منافع بيشتر
و بهتر براي آنها به ارمغان خواهد آورد.
اين دو كشور نه تنها در طول حيات جمهوري اسلامي هيچ واكنشي
به جنايات و نقض گسترده حقوق بشر توسط ر‍ژيم نشان نداده اند ، بلكه در مجامع بين
المللي نیز همیشه مدافع آن بوده اند.
هیچ یک از كشورهاي مورد غضب سازمان ملل و شوراي امنيت به
اندازه جمهوري اسلامي در سطح جهاني شرارت نداشته اند ، پس چگونه اين حكومت توانسته است در34 سال گذشته ضمن دشمنی با
آمریکا و اروپا به حیات خود ادامه دهد؟!
اشغال سفارت آمریکا و به گروگان گرفتن کارکنان سفارت به مدت
طولانی ، تجهیز و هدایت گروههای تروریستی در سطح جهانی ، انجام فعالیت های
تروریستی در قلب اروپا و آمریکا و کشتار مخالفان در سکوت اروپاییان و حتی آزادی
متهمان این فعالیت ها ، برنامه هسته ای مشکوک و طولانی مدت و عدم همکاری با آژانس
بین المللی انرژی اتمی ، گسترش سیستم موشکی میان برد و دور برد ، علی رغم مخالفت
شورای امنیت ، دخالت در امور سایر کشورها و کمک به گسترش فرقه گرایی و جنگ در کشورهای
همسایه و حمله به سفارت انگلیس ، تنها چند نمونه بارز از شرارت های جمهوری اسلامی
است!
بله شیرینی روابط تجاری و اقتصادی با جمهوری اسلامی برای
اروپا و آمریکا (که به ظاهر هیچگونه رابطه تجاری با ایران ندارد) به حدی بوده است
که ادامه حیات آنرا تضمین کنند!
واکنش به جنایات رژیم اسلامی در کشتار مخالفان و دگراندیشان
و تحت فشار گذاشتن اقلیت های قومی و مذهبی ، تنها محدود به چند قطعنامه و
بیانیه بوده و هست!
سرکوب معترضان به انتخابات 88 و کشتار بی رحمانه جوانان در
خیابانها و سیل شکنجه شدگان و محبوسان نشان از حکومتی دیکتاتوری و اقتدارگر داشته
و دارد اما آمریکا و اروپا علی رغم اعلام حمایت از معترضان ، هیچ واکنش قابل
ملاحظه ای در مقابل این جنایات نشان نداده اند!
وضع تحریم های شکننده که فشار واقعی و اصلی آن بر دوش مردم
مستاصل ایران آمده است ، تنها واکنش به رفتارهای تهاجمی احمدی نژاد و تمرکز حکومت
اسلامی بر تولید بمب اتمی است و مردم ایران در محاسبات شورای امنیت به حساب نمی
آیند!
استفاده از بوقهای تبلیغاتی همچون "رادیو فردا" و
"بی بی سی" برای ترساندن مردم از تبعات تحریم ها و حمله نظامی ، تنها با
هدف کشاندن مردم به پای صندوق های رای به نفع اصلاح طلبان و نجات جمهوری اسلامی صورت
گرفت که آن هم از برنامه های آمریکا و انگلیس برای تامین بی دردسر منافع خود بود!
شیرینی انتخاب "روحانی" به حدی بود که اعضای
شورای امنیت با فرستادن انواع تبریک و شاد باش ، فراموش کردند که تا یک هفته قبل از
انتخابات ، آنرا فاقد کمترین معیارهای دموکراسی و آزادی نامیده بودند!
شادی از این انتخاب به اندازه ای بود که گویا یکی از اعضای
حزب خود را در قدرت می دیدند و بی درنگ آمریکاییان پیشنهاد مذاکره مستقیم با
جمهوری اسلامی را مطرح کردند!
متاسفانه هر چند که ایرانیان از ضعف حافظه تاریخی در رنج و
عذاب هستند اما امیدوارم که دولت های ذوق زده ؛ بویژه اعضای دائمی شورای امنیت ؛
تحت فشار گروههای اپوزیسیون خارجی به این سوال پاسخ دهند ، که بر چه مبنا و اساسی
به یکباره به این نتیجه رسیده اند که از یک انتخابات به گفته خود فاقد دموکراسی و
آزادی ، معجزه مد نظر خود را یافته اند؟!
مردم ایران باید بدانند که آنها و منافع ایران تنها ابزاری
برای بازی در دست رژیم و کشورهای مدعی دموکراسی و آزادی هستند و در نهایت بازنده
اصلی نیز مردم ایران و نسل های آینده خواهند بود که مدام در شطرنج رژیم و حامیان
آن به ادامه بازی تن می دهند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر