#نظر امام در مورد پاپا نوئل # خاطره ای از هاشمی رفسنجانی

اوائل خرداد ماه سال 68 بود و امام پس از سرکشیدن جام زهر در بیمارستان بستری شده بود.

ما همه نگران آینده انقلاب بودیم و می دانستیم امام بزودی ما را تنها خواهد گذاشت و به آسمانها ارتحال خواهد نمود!!

من برای اینکه از فرصت استفاده کنم مدام به ملاقات امام می رفتم تا بتوانم از وجود منور ایشان تا آخرین لحظه بهره بجویم.

با چند کمپوت آناناس به ملاقات امام رفتم. حاج آقا احمد به طرفم آمد و کمپوتها را گرفت و در گوشه اتاق نشست و در حالیکه ناراحتی از چهره اش می باید کمپوتها را باز کرد و مشغول خوردن شد!

امام روی تخت دراز کشیده بود و با شلنگ سرم بازی می کرد!

روی تخت و کنار پاهای امام نشستم و گفتم امام این انقلاب را به چه کسی می خواهی بسپاری و بروی؟! ما بدون شما نمی توانیم ادامه بدهیم! دشمن منتظر است که در نبود شما به ما ضربه بزند! چرا می خواهی ما را بی پدر کنی!

امام از بالای شانه چنان نگاه غضب آلودی به من انداخت که کم مانده بود خودم را خیس کنم!

بعد از چند لحظه سکوت فرمود: بیخودی فیلم بازی نکن! من که می دانم همه تان منتظر هستید تا من سرم را زمین بگذارم و شما همه چیز را ببلعید!

عرض کردم: امام این چه حرفی است که می زنید، ما غلط می کنیم چنین فکری بکنیم!

حاج احمد آقا در حالیکه آناناس ها از گوشه لب مبارکشان بر روی ریش هایشان می ریخت فرمود: ریاست جمهوری مال خودمه والا من می دونم و شما!

امام فرمود: من به این بچه قول داده ام بعد از من رییس جمهور بشود، اکبر جان مادرت بلایی سرش نیاوری! بگذار حداقل یک دوره رییس جمهور بشود بعد هر غلطی خواستید بکنید!

عرض کردم خیالت تخت باشد امام من خودم چهار چشمی مراقبش هستم و نمی گذارم آب در دلش تکان بخورد!!

بعد گفتم: حال که تکلیف ریاست جمهوری مشخص شد بفرمایید برای رهبری چه کنیم؟!

امام فرمود: ای کاش در فرانسه بودیم! آنجا هر سال یک عده آدم شکم گنده با ریش های سفید بلند بودند که کاملا مشخصات یک رهبر روحانی را داشتند می توانستیم یکی از آنها را برای رهبری انتخاب کنیم!

عرض کردم آنها پاپا نوئل بودند و کارشان هدیه دادن و شاد کردن مردم است و به درد رهبری نمی خورند! تازه اگر هم مناسب بودند ما که اینجا پاپا نوئل نداریم!

امام در حالیکه با لگد من را از روی تخت به پایین هل می داد فرمود: "چرا نداریم؟! همین آقای خامنه ای!"