شاید کمتر روزی را می توان
یافت که اخباری از اعدام در شهرهای مختلف ایران به گوش نرسد (1) .
مشکلات ناشی از فقر رو به گسترش و عدم تحرک و شادابی جامعه و گرفتار شدن جوانان در
بین سنت و مدرنیته و از همه مهمتر تحکم سیاسی و اجتماعی و فرهنگی حکومت آخوندی به
مردم سبب افزایش انواع تخلفات در جامعه شده است که در این بین جمهوری اسلامی به
دلیل عدم تمایل و عدم توانایی در ریشه یابی مشکلات ، صرفا با قربانی کردن "معلول
ها " چشم از "علت ها" بر می دارد.
رفتار های غیر انسانی
حکومت با ملت و تخریب فرهنگ چندین هزار ساله مردم که متکی بر مهربانی و همدلی بود
، سبب شده است که واکنش اکثریت جامعه ایرانی در مواجهه با خشونت به حداقل ممکن
رسیده و حتی در مواردی خود جامعه مبلغ خشونت شود ، بدون آنکه از محصول نهایی رفتار
خود آگاهی داشته باشد.
اعدامهای صورت گرفته در
مقابل انظار مردم و بدتر از آن ؛ سنگسارها
؛ به حدی برای مردم جذاب و لذت بخش شده است که از ساعتهای ابتدایی صبح به محل اعدامها
هجوم می آورند تا در صف اول تماشاگران قرار گرفته و علاوه بر دیدن کامل جزئیات
جان دادن یک انسان ، بوسیله تلفن های همراه خود از این صحنه ها فیلمبرداری و آن را
از طریق بلوتوث و شبکه های اجتماعی در مقابل دیدگان سایرینی بگذارند که از تماشای
این صحنه ها محروم بوده اند! و این در حالی است که روز به روز از تعداد
تماشاگران سالن های سینما و مجموعه های ورزشی کم می شود!( البته این موضوع هم
در راستای همان سیاست نابودی فرهنگی و به حداقل رساندن شور و نشاط در جامعه است که
جمهوری اسلامی در چندین سال گذشته بر شدت آن افزوده است)
خشونت و پذیرفتن آن از
همان ابتدا در ذهن فرزندان ایران نقش می بندد! این موضوع از قربانی کردن حیوانات و
سربریدن آنها در مقابل دیدگان کودکان به بهانه های مختلف ( از خرید اتومبیل و خانه
و قبولی در دانشگاه و عروسی و...) این پیام را برای کودکان دارد که می توان برای
منافع خود سایر موجودات را قربانی کرد و ترس کودک از دیدن صحنه های سربریدن ، کم
کم از بین می رود!
شرکت در آیین های مذهبی و
عزاداری ها که در آن با الفاظ خشونت آمیز صحنه های عاشورا را توصیف می کنند ؛ و در
بسیاری مواقع هم پدران با شور و اشتیاق با قمه و شمشیر فرق فرزندان خود را در این
محافل می شکافند و او را غرق خون می کنند به گمان این که ارادت خود را به ائمه
نشان دهند ؛ نیز از جمله راههای تشویق خشونت و یا حداقل بی تفاوت ساختن جامعه در
مقابل دیدن خشونت است!
رفتارهای حکومتی که از
اعماق تاریک اعصار آمده و در جهانی نوین بر کشور ما سایه افکنده است سبب شده است
که فرهنگ اصیل ایرانی بجای رشد و ترقی و معرفی به عنوان یک الگوی انسانی به سایر
ملل ، رو به بربریت عقب نشینی کند!
جمهوری اسلامی با به نمایش
گذاشتن صحنه های شلاق زدن و اعدام مردم و نشان دادن زجر و عذابی که قربانی در
هنگام اعمال مجازات می کشد ، چنین می اندیشد که این گونه نمایش ها سبب ترس متخلفین
احتمالی آینده خواهد شد و آنها را از انجام اعمال مشابه باز خواهد داشت حال آنکه
آمار نشان دهنده نتیجه ایی کاملا متفاوت است! ترس از مرگ و اعدام به شکل فزاینده
ایی در بین مردم ایران از بین رفته زیرا
مرگ و دیدن صحنه های جان سپردن دیگران به تفریحی برای جامعه مبدل شده است و در
صورت ادامه روند فعلی باید شاهد شکل گیری گروههای تبه کاری و مافیایی بسیار خشن و
قدرتمند باشیم که می توانند با بهره گیری از روشهای پیشرفته ، امکان شناسایی
و ردیابی خود را به حداقل ممکن برسانند!
حکومت اسلامی به خوبی می
داند منشاء تمام چنین تبه کاریهای سیاست ها و رفتارهای متناقض خود اوست ، بنابر
این به دنبال هیچ راهکار اساسی و ریشه یابی معضلات نیست ، زیرا ریشه تمام مفاسد در
ماهیت پلید جمهوری اسلامی و حکومت مافیای آخوندی است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر